Bazylika św. Jana na Lateranie to jedna z czterech bazylik patriarchalnych znajdujących się na terenie Rzymu i Watykanu. Fasada głównego wejścia do bazyliki, w stylu klasycznym, pochodzi z pierwszej połowy XVIII w. układ pilastrów i półkolumn podkreśla pięcionawowe wnętrze bazyliki. Zamieszczony poniżej gzymsu napis Onimus Ecclesiarrum Urbis et Orbis Mater et Caput ( Matka i Głowa wszystkich kościołów miasta i świata) podkreśla znaczenie jakie posiada ten kościół, będący jednocześnie katedrą papieży pełniących rolę biskupów Rzymu. Fasadę wieńczy 15 figur przedstawiających doktorów kościoła z rzeźbą Chrystusa zamieszczoną w centralnej części. Kościół został zbudowany na początku IV w. jako kościół Zbawiciela. Wezwanie zostało zmienione podczas pontyfikatu Grzegorza Wielkiego.

Lateran początkowo był rezydencją papieży. Po przeniesieniu siedziby papieskiej do Perugii, a następnie do Avinionu Lateran został spalony i ograbiony. Stąd też papież Grzegorz XI wracając z Avinionu przeniósł siedzibę na Watykan. Bazylika na Lateranie została odbudowana, przy czy zachowano jej pięcionawowy układ. Największy zakres prac przeprowadzono od XVI do XIX w., a obecny wygląd został nadany w połowie XVII wieku (podczas pontyfikatu Innocentego X na obchody Roku Świętego 1650).

Wejście do bazyliki prowadzi z szerokiego narteksu. Środkowe drzwi zostały przeniesione z Kurii znajdującej się przy Forum Romanum. Drzwi po prawej stronie to Święta Brama. W przedsionku, po lewej stronie znajduje się rzeźba przedstawiająca Konstantyna. Ołtarz główny osłania gotycki baldachim. Nawę główną zamyka absyda o bogatej mozaice z XIII w. Centralną część zajmuje Krzyż Św., po prawej stronie Matka Boska i niewielka postać papieża Mikołaja IV, fundatora mozaiki. W lewej części transeptu znajduje się późnorenesansowy ołtarz Najświętszego Sakramentu. Boczne kaplice oraz nawy to miejsce spoczynku papieży i kardynałów.

Bazylika św. Jana na Lateranie - Film 1

Bazylika św. Jana na Lateranie - Film 2