Paragwaj

Paragwaj jest państwem śródlądowym, położonym w środkowej części Ameryki Południowej. Powierzchnia kraju wynosi 406,8 tys. km kwadratowych. Stolicą Paragwaju jest Asuncion.

W ukształtowaniu powierzchni kraju dominują niziny. Ponad połowę powierzchni Paragwaju zajmuje aluwialna równina Chaco Boreal, leżąca w zapadlisku La Plata-Orinoko o wysokościach od 40-100 m n.p.m. Od północnego-zachodu nizinę ogranicza pogórze Andów, wznoszące się do wysokości 500 m n.p.m., a od wschodu otaczają ją wzniesienia Wyżyny Brazylijskiej. Wschodnią część kraju zajmuje skraj Wyżyny Brazylijskiej z ostańcami denudacyjnymi, z których najwyższy osiąga wysokość 850 m n.p.m.

Paragwaj rozciąga się po obu stronach zwrotnika Koziorożca, w więc leży strefie klimatu zwrotnikowego. Na północnym zachodzie kraju panuje klimat zwrotnikowy kontynentalny suchy, na większości terytorium kraju klimat przejściowy, a na północnym wschodzie wilgotny. Na klimat Paragwaju mają wpływ masy chłodnego powietrza z południa, powodujące obniżenie temperatury poniżej 0 stopni C.

Terytorium Paragwaju należy do zlewiska Oceanu Atlantyckiego. Główne rzeki to: Paragwaj płynący z północy na południe przez środek kraju i Parana płynąca na granicy z Brazylią i Argentyną. Na obszarze kraju znajdują się dwa stałe jeziora: Ypoa i Ypacarai.

Szata roślinna jest różnorodna. Na wschodzie kraju występują podzwrotnikowe wiecznie zielone lasy z araukariami i ostrokrzewem paragwajskim przechodzące stopniowo w mniej lub bardzie zadrzewione campos i sawannę. Równinę Chaco Boreal na północnym wschodzie porasta świetlisty las z kebraczo (drzewem bogatym w taninę). Ku południowi las przechodzi w sawannę zalewową z palmami, a jeszcze dalej w gęste zarośla kolczaste z kaktusami. Doliny rzek porasta roślinność bagienna i słonolubna. Świat zwierząt reprezentują: jaguary, wiskacze, jelenie pampasowe, pancerniki, wiele gatunków płazów, gadów i ryb. Najcenniejsze fragmenty przyrody chronią rezerwaty i parki narodowe (rezerwat leśny w Mbaracayu, Park Narodowy Defensores del Chaco i Park Narodowy Teniente Enciso).

Pierwotnymi mieszkańcami na terytorium obecnego Paragwaju byli Indianie Guarani. W pierwszej połowie XVI w. tereny te opanowali Hiszpanie, którzy w 1537 r. założyli osadę Asuncion. W 1544r. tereny te weszły w skład wicekrólestwa Peru. Pod koniec XVI w. jezuici schrystianizowali Indian i założyli jezuickie misje tzw. redukcje misyjne, które wraz z ośrodkami rolniczo-rzemieślniczymi tworzyły państwo określane mianem „Republiki Guaranów”. W 1767 r. po likwidacji zakonu obszar został podporządkowany Koronie Hiszpańskiej. Od 1776 r. podlegał wicekrólestwu La Platy. W 1811r.w Asuncion wybuchło powstanie przeciw Hiszpanii i miało miejsce proklamowanie niepodległości Paragwaju. W 1813 r. Kongres ogłosił utworzenie Republiki Paragwaju. W wyniku wojny w latach 1864-1870 z Argentyną, Brazylią i Urugwajem Paragwaj utracił połowę swego terytorium. Prowadzona w latach 1932-1935 wojna z Boliwią o Gran Chaco umożliwiła powiększenie obszaru Paragwaju prawie o połowę.

Paragwaj jest krajem dwujęzycznym, obok języka hiszpańskiego językiem urzędowym jest język guarani. Należy do najsłabiej zurbanizowanych państw Ameryki Południowej. Głównymi miastami kraju są Asuncion (stolica), Ciudad del Este, San Lorenzo, Lambare i Fernando de la Mora.

Atrakcją turystyczną Paragwaju są wodospady Iguazu, ruiny jezuickich redukcji (Yaguaron) oraz zabytki architektury kolonialnej.

Paragwaj

Paragwaj zabytki

Paragwaj wczasy